Własności statystyczne błędów prognoz współrzędnych bieguna ziemskiego oraz możliwe przyczyny tych błędów

Wiesław Kosek
Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie
Maciej Kalarus
Centrum Badań Kosmicznych, PAN, Warszawa
Agnieszka Wnęk
Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie
Maria Zbylut-Górska
Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie
Średnie błędy prognoz współrzędnych bieguna ziemskiego wyznaczanych w ramach Międzynarodowej Kampanii EOPCPPP (Earth Orientation Parameters Combination of Prediction Pilot Project) jak również skośności i kurtozy wyznaczone w funkcji długości prognozy pozwalają stwierdzić, że statystyczny rozkład różnic pomiędzy tymi współrzędnymi a ich prognozami zbliżony jest do normalnego. Wzrost błędów prognoz wraz z długością prognozy spowodowany jest nieregularnym charakterem oscylacji we współrzędnych bieguna ziemskiego. W celu określenia nieregularnego charakteru oscylacji w tych współrzędnych, wyznaczone zostały zmienne fazy i amplitudy wybranych oscylacji za pomocą metody będącej kombinacją demodulacji zespolonej z filtrem środkowo-przepustowym transformaty Fouriera. Następnie w celu określenia, które oscylacje w ruchu bieguna ziemskiego są najtrudniej prognozowane utworzono szeregi czasowe różnic pomiędzy rzeczywistymi współrzędnymi bieguna ziemskiego a ich prognozami na kilka dni w przyszłości. Analiza czasowo-częstotliwościowa tych różnic jednoznacznie wykazała, że wzrost błędów prognoz współrzędnych bieguna ziemskiego nawet na kilka dni w przyszłości spowodowany jest nieregularnymi zmianami faz i amplitud oscylacji rocznej i Chandlera.
[pdf]
[powrót]